Osteoporose of botontkalking is een chronische ziekte die de beenderen aantast. De ziekte komt vooral voor bij oudere mensen. Hun benen worden poreus en breken gemakkelijk. Beenderen bestaan uit een sponsachtige structuur, omringd door een dik omhulsel. In die structuur omringen verschillende beenderfilamenten smalle holtes. Als die beenderfilamenten steeds dunner worden, worden de gaten groter, waardoor de beenderen zwak, broos en fragiel worden.
Tijdens de kindertijd en de adolescentie groeit het menselijk skelet. De beenderen ontwikkelen zich en worden langer. De structuur van de benen wordt dicht. Rond de leeftijd van 25 jaar hebben je benen de grootste botdensiteit (dichtheid van de beenderen). Die botdensiteit vermindert vanaf de leeftijd van 30 jaar. Bij sommige personen gaat dit proces sneller dan bij anderen, wat uiteindelijk leidt tot osteoporose. Slechte eetgewoonten in de jeugdjaren kunnen ertoe leiden dat je op latere leeftijd de ziekte ontwikkelt.
Vrouwen hebben een groter risico op de ziekte omdat ze kleinere en meer breekbare beenderen hebben. In de menopauze verergert dit nog omdat het lichaam stopt met de aanmaak van het hormoon oestrogeen, dat essentieel is voor de gezondheid van de beenderen. Het risico op de ziekte wordt ook groter naarmate je ouder wordt. Osteoporose komt steeds vaker voor bij jonge vrouwen, die anorexia hebben of ondergewicht hebben.
Om de ziekte te voorkomen, zijn twee zaken erg belangrijk: een goed dieet en lichaamsbeweging waarbij de botten belast worden (en dus meer botweefsel aanmaken). Joggen, aerobics en skiën zijn uitstekende sporten. Een evenwichtig dieet met veel calcium is aan te raden.
Lichte lichaamsoefeningen kunnen de beenderen van patiënten die nog geen botbreuken gehad hebben sterker maken. Medicijnen kunnen het oestrogeengehalte bij vrouwen die in hun menopauze zitten terug opschroeven.
Dit bericht is gepost op 21 september 2007 om 9:32 am uur en is geplaatst in spieren en gewrichten, ouder worden.
