Plasangst, angst om te urineren bij anderen

Plasangst is een psychologische aandoening waarbij je niet kunt urineren in het bijzijn van anderen of in publieke toiletten. De spieren die de urine ophouden trekken samen waardoor je niet kunt urineren. Deze aandoening komt voor bij 1 op 10 mannen, maar het echte cijfer zal wellicht hoger liggen doordat vele mannen zich schamen om de aandoening en daarom geen hulp opzoeken.

Plasangst kan zorgen voor veel stress en kan je weerhouden van enkele activiteiten. Het kan ervoor zorgen dat je liever thuis blijft dan iets buitenshuis gaat doen, omdat je dan je eigen toilet in de buurt hebt.

60% van de mensen die lijden aan plasangst schamen zich om de aandoening. 25% vertelt het zijn partner niet en bij meer dan 40% van de patiënten is de familie niet op de hoogte van de aandoening. Het niet vertellen van de aandoening aan de naaste omgeving kan nog meer stress veroorzaken.

Wat is de oorzaak van plasangst?

De oorzaak van plasangst is niet fysisch maar psychologisch. De rechtstreekse oorzaak van plasangst is niet gekend en verschilt wellicht van persoon tot persoon.

Er bestaat een hypothese rond de oorzaak van plasangst. Die hypothese vertrekt vanuit de eigenschap van mannelijke zoogdieren om hun terrein af te bakenen aan de hand van urine. Urineren in het bijzijn van anderen nemen de mannen die lijden aan plasangst dan onbewust op als het binnentreden in een vreemd territorium. Ze kunnen niet urineren door de onbewuste angst en afgunst om een gevecht daarover aan te gaan.

Hoe wordt plasangst behandeld?

Plasangst kan in sommige gevallen door de patiënt zelf verholpen worden. De patiënt kan aan de hand van enkele oefeningen zichzelf aanleren om in het bijzijn van anderen te urineren. Dat kan bijvoorbeeld door aan andere dingen te denken bij het urineren of enkele rekenoefeningen te maken, zodat de gedachten zich niet richten op het urineren maar op andere dingen.

Een gedragstherapeut die samen met de patiënt zoekt naar de oorzaak van de plasangst kan via therapie de angst wegnemen. Zodra de (psychologische) oorzaak gevonden is kan die aangepakt worden en de aandoening aannemelijk verminderen.

Tot slot kan de dokter als tussenoplossing de patiënt leren om een katheder te plaatsen. Die zorgt ervoor dat urine vanzelf afvloeit en voorlopig het probleem aangepakt wordt.

Dit bericht is gepost op 29 November 2010 om 12:51 pm uur en is geplaatst in Algemeen.

Andere interessante artikels: WordPress › Error

There has been a critical error on this website.

Learn more about troubleshooting WordPress.